Skocz do zawartości
Polska

Wybory 2024: Kandydaci na radnych gmin, powiatu i miasta. Zobacz, kto się zgłosił! [PEŁNE LISTY]

Prześlij nam swoje filmy, zdjęcia czy tekst. Bądź częścią naszego zespołu. Kliknij tutaj!

LM.plWiadomościZe szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”

Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”

KONIŃSKIE WSPOMNIENIA

Dodano:
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Konińskie Wspomnienia

Czy przyszłoby wam do głowy naklejać sobie tatuaż zmywalny na szkolny zeszyt albo drzwi do swojego pokoju? Ludzie przed czterdziestką zapytają zapewne, po co mieliby to robić, bo dzisiaj - w dobie kolorowych drukarek w każdym domu, na których można sobie wyprodukować nalepkę w dowolnym kolorze i dowolnego wzoru - wydaje się to działaniem nieco egzotycznym.

Tymczasem przed pięćdziesięciu mniej więcej laty kalkomania - jak ją nazywaliśmy - była jedynym dostępnym dla nas sposobem na urozmaicenie naszego otoczeniu czymś nieco barwniejszym od kilku jedynie zbliżonych do burego kolorów, jakie widzieliśmy wokół siebie na co dzień.

Króliczek i ferrari

Kalkomania tym się różniła od zmywalnego tatuażu, że wycięty z arkusza obrazek zanurzało się w wodzie do czasu, aż oddzielił się od usztywniającego go podkładu, po czym nakładało ostrożnie na wybraną powierzchnię. W ten sposób nasze oprawione w plastikowe okładki zeszyty wzbogacały się o barwne plamy z wypasionym modelem ferrari czy porsche, jakimś statkiem kosmicznym lub dajmy na to tygrysem z wyszczerzonymi groźnie kłami. Dziewczyny wolały słodkie króliczki czy inne łagodne zwierzątka, kwiatki, postacie z bajek lub twarze znanych aktorów.

Byliśmy głodni jakiegokolwiek koloru, bo był to czas, kiedy świeżo dopiero zrzuciliśmy granatowe lub czarne mundurki i fartuszki, które czyniły z nas jednolitą uczniowską armię. Miało to swój urok, ale doceniam to dopiero dzisiaj, kiedy z sentymentem spoglądam na zdjęcia swojej klasy (fot. 1) zrobione w drugim roku nauki, który skończył się w czerwcu 1970 roku. Widać na nich, że większość ubrana jest w szkolny uniform, ale - jeśli dobrze policzyłem - mniej więcej jedna czwarta obecnych, w tym niżej podpisany, już go na sobie nie ma. Moja siostra z kolei, która do siódmej i ósmej klasy chodziła do szkoły w Bełchatowie, musiała do fartuszka wrócić, bo tam ów uniform w 1976 roku wciąż jeszcze obowiązywał.

Piórnikiem po łbie

Na zdjęciach mojej klasy widać też, że posługiwaliśmy się wtedy jeszcze drewnianymi piórnikami (fot. 2), na które kalkomanii nakleić się nie dało. Zresztą chyba jej wtedy jeszcze nie znaliśmy. Zdecydowanie bardziej przydawały się chłopakom - że zacytuję moją siostrę - „do walenia się po łbach”. W mojej Szkole Podstawowej nr 6 takie bitwy i w ogóle wszelkie szarpaniny odbywały się najczęściej w zlokalizowanej w przyziemiu szatni. Oprócz niegroźnych otarć ich najpoważniejszym skutkiem był zerwane z wieszaków i rozrzucone na podłodze nasze okrycia.

Załączona fotografia pokazuje też, że w drugiej klasie wciąż pisaliśmy stalówkami maczanymi w kałamarzu, który znajdował się w górnej części pochylonego blatu dwuosobowej ławki. Na zdjęciach nie widać, że blat miał kolor zielony. Rozstanie z nimi w piątej klasie też potraktowaliśmy jako przejście do bardziej dorosłego etapu szkolnego życia.

Chińskie najlepsze

Nie pamiętam, kiedy pozwolono nam pisać długopisem. Andrzej Sparażyński, mój klasowy kolega, do którego zawsze zwracam się po pomoc w takich sprawach, bo ma bardzo dobrą pamięć, twierdzi, że dość szybko, bo rozlewanie atramentu do kałamarzy a przy okazji na ławki i podłogę oraz odzież, nie wspominając już o plamach, jakie powstawały w zeszytach podczas samego pisania, było nie na rękę zarówno naszej pani Sabinie Terskiej, jak i rodzicom. W każdym razie pisania uczyliśmy się, podobnie jak nasi dziadkowie w II Rzeczypospolitej, stalówką. Różnica była taka, że oni mieli je osadzone w drewnianej obsadce a my w plastikowej.

strona 1 z 3
strona 1/3
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Ze szkolnego pamiętnika: „Ku pamięci, mięci kupa, wpisał się Alojzy Dupa”
Potwierdzenie
Proszę zaznaczyć powyższe pole